سیستم تعلیق به عنوان یکی از تاثیرگذارترین اجزای خودرو در به منظور افزایش پایداری خودرو و راحتی سرنشین می باشد. معمولاً سیستم تعلیق بر اساس نوع کاربری خودرو و مشخصات نسبتا ثابتی طراحی می شود. بدیهی است که با فاصله گرفتن از نقاط طراحی و با اعمال ورودی های مختلف عملکرد آن از حالت مطلوب خارج می شود. تعلیق های نیمه فعال با تغییر خواص خود این امکان را بوجود می آورند تا با اعمال یک کنترل مناسب، نقاط طراحی شناوری بوجود آورند و سیستم تعلیق همواره در شرایط مطلوب عملکردی باشد. این تحقیق به تاثیر استفاده از دمپر مگنتورئولوژیکال، که به اختصار دمپر ام آر نامیده می شود، بر عملکرد سیستم تعلیق خودرو در کاهش ارتعاشات پرداخته است. این دمپر به عنوان المانی در سیستم محسوب می شود که امکان کنترل سیستم به صورت نیمه فعال را فراهم می سازد. آزمایش ها بصورت واقعی و بر روی خودرو انجام گرفته و همچنین برای صحه گذاری آزمون های انجام شده مدل دمپر وکنترلر ها در نرم افزار متلب شبیهسازی شده است. برای تحلیل عددی سیستم مدل های ریاضی پیشنهاد شده دمپر ام آر مورد بررسی قرار گرفته و مناسب ترین آنها انتخاب و در سیمولینک نرم افزار متلب شبیه سازی گردیده است. برای طراحی کنترلر و شبیه سازی تک ایستگاه از یک مدل یک چهارم خودرو با دو درجه آزادی استفاده شده و با بکار گیری کنترلر اسکای-هوک و مقایسه آنها با حالت بدون کنترل شده نشان داده شده که خوشسواری خودرو به میزان قابل توجهی بهبود یافته است.