در این تحقیق به دنبال معرفی اندازه کارایی بهبود یافته هستیم، که مبنای آن استفاده از تابع اندازه جهتی در تحلیل پوششی داده هاست. هدف اصلی ارتقاء مدل های تحلیل پوششی داده ها ) dea ( است، به نحوی که توانایی مواجـه شدن با داده های مثبت، منفی و مرکب (مثبت و منفی) را دارا باشند. از ویژگیهای مدل ارایه شده، این است که با استفاده از این مدل می توان یک مقدار اسکالر برای کارایی بدست آورد، و همچنین این مدل توانایی تشخیص منابع ناکارایی را دارد. اندازه ی کارایی یکنوای ضعیف است. این مدل نسبت به تغییر واحد و انتقال داده ها پایا می باشد، وعلاوه بر این، مدل توانایی تصویر کردن هر واحد ناکارا، به نزدیکترین نقطه بر روی مرز کارایی را نیز دارد. از دیگر ویژگیهای مدل، این است که با اعمال کردن یک سری از شرایط می توان مدل های پایه ای dea مانند ccr ، bcc و sbm را از آن نتیجه گرفت.