چکیده مقدمه: لپتین نقش مهمی در تنظیم هومئوستاز انرژی و آغاز فرایند بلوغ به عهده دارد. تاثیر فعالیت بدنی بر سطوح لپتین نوجوانان هنوز به طور کامل مشخص نشده است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی سطوح لپتین، ترکیب بدن و توان هوازی دختران ورزشکار و غیر ورزشکار در ابتدا و انتهای بلوغ بود. روش پژوهش: 18دختر در مرحله ی ابتدایی بلوغ با میانگین سنی 39/0±25/10 سال، درصد چربی 45/4±82/23، شاخص توده بدن 53/1±55/18 و 18دختر در مرحله ی انتهایی بلوغ با میانگین سنی42/0±72/14سال، درصد چربی 65/1±75/20، شاخص توده بدن 16/3±43/25 (در هر گروه 9 نفر ورزشکار و 9 نفر غیر ورزشکار)، به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت نمودند. همچنین با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی، دخترانی را که حداقل به مدت دو سال سابقه فعالیت ورزشی منظم داشته و در هفته بیش از دو جلسه تمرین ورزشی منظم داشتند، به عنوان دختران ورزشکار در نظر گرفته شدند. ارزیابی مرحله بلوغ بر اساس الگوی 5 مرحله ای تانر بود. لپتین سرم، به روش الایزا اندازه گیری شد. همچنین پس از تعیین ترکیب بدنی با استفاده از اندازه گیری چربی زیر پوستی با کالیپر، حداکثر اکسیژن مصرفی با آزمون پله کویین ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و با استفاده از نرم افزار 16 spss در سطح معنی داری 05/0 بررسی شدند. یافته ها: دختران غیر ورزشکار در انتهای بلوغ نسبت به دختران ورزشکار از سطوح لپتین بالاتری برخوردار بودند(05/0p?)؛ اما بین سطوح لپتین دختران ورزشکار و غیر ورزشکار در ابتدای بلوغ تفاوت معنی داری دیده نشد. همچنین دختران ورزشکار نسبت به غیر ورزشکار توان هوازی بالاتری داشتند(05/0p?). نتیجه گیری: ما شاهد کاهش لپتین سرم، متعاقب فعالیت ورزشی منظم در دختران ورزشکار در انتهای بلوغ بودیم؛ اما در ابتدای بلوغ این کاهش معنی دار نبود، با این حال فواید فعالیت منظم ورزشی در افزایش توان هوازی دختران ورزشکار در ابتدا و انتهای بلوغ مشهود بود.