ادبیات عربی از کهن ترین ادبیات جهان در به تصویر کشیدن عشق و بیان عاطفه آن است. بررسی غزل عفیف در شعر شاعر کویتی معاصر عبدالعزیز سعود البابطین، به صورت کلی به بیان زیبایی کاربرد جلوه ها و خصائص این غزل در سیاق شعری با هدف تبیین کیفیت جلوه های این نوع غزل بر اساس رویکرد توصیفی تحلیلی در عصر حاضر اشاره دارد. عصری که سرشار از غم و اندوه است و عشق واقعی در آن به ندرت به چشم می خورد. آنچه از پژوهش حاضر بر می آید این است که شاعر سرآمد غزل سرایان و طلایه دار غزل عفیف در عصری قرار داده است که چشمه های عشق و عفاف درآن خشکیده است.