پژوهش حاضر یک پژوهش زمینه یابی از نوع تحقیقات پیمایشی است که با هدف آسیب شناسی فرایند یاددهی و یادگیری آموزش ریاضی پایه اول دوره متوسطه از نظر معلمان بر اساس رویکرد رشدی میلر و ارائه پیشنهادهای مناسب طراحی شده و در جامعه آماری کلیه معلمان پایه اول دوره متوسطه منطقه 6 شهر تهران (به تعداد80نفر) و روش نمونه برداری از نوع سر شماری اجرا شده است . ابزار اندازه گیری یک پرسشنامه محقق ساخته برای سنجش آسیب فرایند یاددهی و یادگیری آموزش ریاضی پایه اول دوره متوسطه از نظر معلمان بر اساس دیدگاه میلر، است که بر اساس طیف لیکرت تدوین شده و دارای روایی مناسب و ضریب آلفای کرونباخ با اعتباری در دو قسمت نظر معلم درباره برنامه درسی با اعتبار 83/0 و نحوه عمل معلم در کلاس درس 93/0 استفاده شده است.در تجزیه و تحلیل داده ها نیز از جداول فراوانی ، نمودار ستونی ، همبستگی ، آزمون کولموگروف- اسمیرنف ، در دو سطح توصیفی و استنباطی استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که: اکثریت معلمان (8/34 درصد) به طور معنادار نظر داده اند که قابلیت تحقق هدف های برنامه درسی در حد کم است. اکثریت معلمان (47 درصد ) به طور معنادار اظهار داشته اند که تناسب هدف های برنامه درسی با علایق دانش آموزان در حد کم است. اکثریت معلمان (1/59 درصد) به طور معنا دار نظر داده اند که زمان آموزش کم است. اکثریت معلمان (5/54 درصد) به طور معنادار اظهار داشته اند که مباحث ریاضی جذابیت لازم برای دانش آموزان را ندارد. اکثریت معلمان (4/36 درصد) به طورمعنا دار نظر داده اند که تناسب روش ها و ابزارهای ارزشیابی برای قضاوت درباره تحقق هدف ها در حد کم است. اکثریت معلمان (3/33 درصد) به طور معنادار اظهار داشته اند که میزان قابلیت اجرایی روش ها و ابزارهای ارزشیابی در حد کم است.