مسأله ی پژوهش حاضر این است که چه نوع رویکرد یا رویکردهایی برای تربیت- دینی دانش آموزان دوره ی ابتدایی باید به کار گرفته شود؟ حدود و چگونگی این رویکردها چگونه باید باشد؟ لذا برای پاسخگویی به سوالات این پژوهش که از نوع مطالعات کیفی است و با رویکرد توصیفی-تفسیری، داده ها و اطلاعات گردآوری و تجزیه و تحلیل شده اند؛ و به طرح و تحلیل دیدگاه ها و آرای مطرح شده در این زمینه پرداخته شده است. پس از توصیف رویکردهای تربیت دینی، مورد تحلیل، ارزیابی و نقد قرار گرفته است. و رویکرد مناسب معرفی شده است. بر اساس یافته های این تحقیق، رویکرد فطرت گرا همسو با ساحت تربیت اعتقادی، عبادی و اخلاقی بوده و به اصل تحول مداوم، اصل ایجاد توازن، اصل رعایت اولویت های این ساحت توجه دارد.