چکیده زمینه: نظریه های شناختی برای سبب شناسی اختلال افسردگی و اضطراب عوامل مختلفی را مطرح می کنند از قبیل خطای شناختی، افکار خودآیند منفی، طرحواره های ناسازگار و نشخوارفکری. اخیراً سازه ی جدیدی توسط رز (2002) مطرح شده است به نام نشخوارفکری مشترک که به اندازه ی نشخوار فکری، در مجامع علمی بررسی نشده است. درحالی نظریه هایی در مورد فواید تخیله هیجانی و صحبت کردن در مورد مشکلات با دیگران وجود دارند اما صحبت کردن با دوستان یک روش مناسب مقابله با مشکلات نیست. نشخوارفکری مشترک به بحث کردن بیش از حد مشکلات شخصی در رابطه های دونفره و توصیف مکرر این مشکلات، و همچنین ترغیب طرف مقابل به بحث از مشکلات، گفته می شود. روش : در این مطالعه روش پژوهش همبستگی از نوع پیش بینی است و روش نمونه گیری از نوع خوشه ای چند مرحله ای می باشد که در آن 200 نفر (100نفر دختر و 100 نفر پسر) از دانش آموزان ساکن شهر تهران انتخاب شدند. برای کنترل احتمال ریزش نمونه، 220 نفر از دانش آموزان به پرسشنامه های نشخوارفکری مشترک (crq)، اضطراب آشکار کودکان(cmas-r) و افسردگی بک (bdi-ii) پاسخ دادند. نتایج : با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که حدود 1/95 درصد از تغیییرات متغیر علائم افسردگی توسط متغیر نشخوارفکری مشترک قابل تبیین است و ضریب تعیین بین متغیر مستقل نشخوارفکری مشترک و هریک از متغیرهای وابسته «اضطراب»، «علائم جسمانی»، «نگرانی» و «اضطراب اجتماعی» به ترتیب برابر با 38/00، 039/0، 031/0 و 046/0 می باشد(sig<.005). همچنین براساس ضرایب رگرسیون به دست آمده میزان پیش بینی کنندگی علائم اضطراب و افسردگی توسط نشخوارفکری مشترک در نوجوانان دختر و پسر متفاوت می باشد. بحث: دلالت های درمانی و تحقیقی جدیدی که از بررسی اخیر به دست آمده است اهمیت می یابند، در همین راستا برخی از محققین مانند دم و همکاران (2013) درمان بین فردی و درمان شناختی را در مورد نوجوانان نشخوارفکری مشترک شده بودند پیشنهاد می کنند. کلید واژه: نشخوارفکری مشترک، افسردگی، اضطراب، نوجوانان.