تقاضا برای گزارشگری محافظه کارانه دال بر این ادعاست که محافظه کاری برای استفاده کنندگان گزارش های مالی شرکت سودمند است. نگاه خوشبینانه مدیران و مالکان نسبت به شرکت به احتمال زیاد در صورت های مالی منعکس می گردد. در نتیجه، بدبینی حسابداران یک امر ضروری است تا این نگاه خوش بینانه خنثی شود. وجود رویه های محافظه کاری در گزارشگری مالی، در پاسخ به تقاضا برای تعدیل اطلاعات در جهت حل این مسایل است. هدف کلی تحقیق حاضر بررسی تاثیر محافظه کاری حسابداری بر توان تامین مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. تحقیق حاضر بر جنبه های مفید و مثبت محافظه کاری تمرکز نموده و در آن استدلال شده است که محافظه کاری حسابداری، ممکن است توان تامین مالی شرکتها را بهبود بخشد. جهت سنجش محافظه کاری از دو روش باسو(1997) و دیچو و تانگ(2008) استفاده شده است. معیار مورد نظر برای توان تامین مالی، تصمیمات شرکتهای نمونه آماری در سه حوزه مدیریت نقدینگی، تامین مالی از طریق بدهی و تقسیم سود می باشد. نمونه آماری این تحقیق شامل 104 شرکت از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که داده های آنها در طول سالهای 1383 تا 1392 جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که محافظه کاری حسابداری بر مدیریت نقدینگی و شیوه تامین مالی شرکتهای نمونه آماری تاثیر معناداری نداشته است. همچنین، یافته ها حاکی از این است که بین سود تقسیمی با محافظه کاری حسابداری ارتباط معکوس و معناداری برقرار می باشد. در مجموع، یافته های تحقیق حاضر نشان داد که بر خلاف انتظارات، احتمالا محافظه کاری حسابداری تاثیری در توان تامین مالی شرکتها نداشته است و یا سطح انعطاف پذیری مالی را کاهش داده است.