نام پژوهشگر: اکبر دادرس
زهرا شهابی رضا کیا کجوری
امروزه ترکیبات آلاینده آلی بهوسیله فعالیت های انسانی، از راه های متفاوتی تولید می شوند. این آلایندهها بهدلیل ویژگی های جهشزایی، سرطانزایی و سمیت بالایی که دارند برای محیط زیست و موجودات زنده خطرناک هستند. این مواد نسبتاً فرارند و نیمه عمر طولانی دارند لذا تخریب و از بین بردن آلاینده های آلی بهروش هایی که برای محیط زیست مضر نباشد، مهم است. با توجه به کاربرد گسترده زئولیتها در جذب آلایندهها، در این پروژه به حذف آلایندههای آلی قرمزکنگو و 4- نیتروفنول توسط غربال مولکولی mcm-41 تکلیس شده و نشده، زئولیت beta و کامپوزیت beta/mcm-41 در محیط آبی و بافری پرداخته شد. در ابتدا این مواد سنتز شدند و عامل تغییر دما بر روی سنتز غربال مولکولی mcm-41 و کامپوزیت beta/mcm-41 بررسی و میزان جذب آلایندهها اندازهگیری شد. نتایج تجربی جذب گونههای آلی با استفاده از همدمای جذب لانگمویر، فرندلیخ و خطراست بررسی شد. نتایج حاصل نشان داد که معادله خطراست همخوانی بیشتری بهترتیب نسبت به معادله فرندلیخ و لانگمویر دارد. نتایج دادهها نشان میدهد که جذب غربال مولکولیmcm-41 تکلیس نشده بهترتیب بیشتر از غربال مولکولی mcm-41 تکلیس شده، کامپوزیت beta/mcm-41 و زئولیت beta میباشد که این ویژگی در توافق با آبگریزی بیشتر ctab و در نتیجه برهمکنشهای واندروالسی بیشتر آن با آلودهکنندههای آلی میباشد. همچنین جذب گونه آلی قرمزکنگو بیشتر از 4- نیتروفنول بود که این نتایج در توافق با خاصیت آبدوستی این ترکیب و حلالیت بیشتر این ماده در محیط آبی میباشد. جذب 4- نیتروفنول در محیط بافری (10ph=) نسبت به محیط آبی بیشتر است. در محیط بافری بهدلیل پیوند هیدروژنی حاصله در اثر پروتونزدایی 4- نیتروفنول و تبدیل آن به 4- نیتروفنوکسید با گروههای si-o-، موجود در زئولیت یا غربال مولکولی جذب بیشتر است.