فرهنگ عنصر مهمی برای تغییر هر جامعه ای می باشد و بدون توجه به آن نباید هیچ گونه اقدامی کرد چرا که فرهنگ بستری است که اندیشه ها،اعتقادات و رضایت نسبی افراد را در خود می پروراند.بنابراین در این پژوهش سعی شد تا به تاثیر عوامل فرهنگی بر رضایت شغلی پرداخته شود.جهت این امر از مدل عوامل فرهنگی رابینز و دو پرسشنامه ی jdi و فرهنگ هافستد استفاده گردید و یک فرضیه اصلی و هشت فرضیه فرعی مورد بررسی قرار گرفت که به دنبال بررسی اثر خلاقیت و خطرپذیری، ثبات و پایداری، توجه به نتیجه، توجه به کارکنان، توجه به تیم، چالشگر بودن، توجه به جزئیات بر رضایت شغلی بودند؛ از طرفی معاونت توسعه ی منابع انسانی شهرداری تهران نیز به عنوان جامعه ی مورد نظر انتخاب شد.پس از نمونه گیری توسط فرمول کوکران که 186 نفر را برای ما تایین کرد و پخش و جمع آوری پرسشنامه ها سپس فرضیات مورد بررسی قرار گرفت در نتیجه پس از تجزیه و تحلیل آماری متوجه شدیم که بین تمام عوامل فرهنگی با رضایت شغلی رابطه ی معنادار و همبستگی وجود دارد ولیکن همه ی آنها لزوماً نقشی موثر در پیش بینی رضایت شغلی ندارند.