پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش پیشگیرانه حل مسئله ریاضی بر روی دانش آموزان سوم دبستان با مشکلات ریاضی انجام شد. طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی دو گروهی (آزمایش و شاهد) با پیش آزمون- پس آزمون بود. دو دبستان ابتدایی شهرستان علی آباد به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس طبق گزارش معلم دانش آموزانی که پیشرفت ریاضی پایینی داشتند معرفی شدند و بر روی آنها آزمون هوش وکسلر اجرا شد. تعداد 20 دانش آموزان که پیشرفت ریاضی پایین و هوش نرمال داشتند وارد مطالعه شدند و در دو گروه آزمایش و شاهد جایگزین شدند. آزمون کی مت به عنوان پیش آزمون اجرا شد. به مدت 25 جلسه 45 دقیقه ای آموزش پیشگیرانه حل مسئله بر روی گروه آزمایش اجرا شد. نمرات تفاوت محاسبه شد و داده ها با روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) تحلیل شدند.