واحدهای صنعتی کوچک و متوسط نقش مهمی در اقتصاد کشورها ایفاء می کنند. پذیرش و استفاده از تجارت الکترونیک فرصت ها و امتیازات فراوانی را برای این واحدهای صنعتی جهت مشارکت و دسترسی به بازارهای منطقه ای و بین المللی فراهم می آورد. تحقیق حاضر بر اساس هدف کاربردی و ازنظر ماهیت و روش یک تحقیق موردی و زمینه ای محسوب می شود و از رویکرد madm فازی جهت بررسی عوامل موثر بر پذیرش تجارت الکترونیک در واحدهای صنعتی کوچک و متوسط شهرک صنعتی میاندوآب استفاده نموده است. بدین منظور پس از مرور پژوهش انجام گرفته در چند سال اخیر بیست عامل انتخاب و در چهار دسته عوامل اصلی مردم، محیط کسب وکار، سازمان و فنّاوری تقسیم بندی شده اند و برای این منظور چهار فرضیه تدوین گردید. برای بررسی قبول یا رد فرضیه ها تعداد 205 پرسشنامه تنظیم و در جامعه آماری که شامل مالکان، مدیران و کارکنان واحدهای صنعتی کوچک و متوسط شهرک صنعتی میاندوآب است توزیع گردید. سپس نتایج حاصل از پرسشنامه ها از طریق نرم افزار لیزرل و spss مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق مشخص شد که فاکتورهای ویژگی های مالکان/مدیران سطح بالا، آمادگی مصرف کنندگان، زیرساخت ها، پشتیبانی، سیاست و برنامه های کلان دولت، محبوبیت خریدوفروش آنلاین، پشتیبانی و تعهد مالکان/مدیران سطح بالا، اندازه، نوع محصول، منابع مالی، درک سودمندی و هزینه و برگشت سرمایه بر پذیرش تجارت الکترونیک توسط واحدهای صنعتی کوچک و متوسط شهرک صنعتی میاندوآب موثرند.