بشر در طول تاریخ برای ثبت اندیشه و افکار خود از وسایل و ابزارهای ابتدایی استفاده نموده است . بعدها سعی شد که علم و دانش شفاهی به صورت مکتوب درآید. اما این دانش را چگونه و بر روی چه نگاشته شود، این تلاشها از چین ، مصر و ایران به روش ابتدائی شروع شده بودکه با اختراع خط، کاغذ و مرکب رو به تحول نهاده بود. عصر رنسانس ، عصر نوزایی علم و دانش بود،قبل از آن چاپ کتاب و تکثیر آن فقط در اختیار کلیسا، اربابان و معدود افراد صاحب قدرت و ثروت بودند قرار داشت. اختراع چاپ نفطه عطفی در تاریخ تمدن بشر بود که در سال 1439 میلادی توسط یوهان گوتنبرگ صورت گرفت. گوتنبرگ بزودی دریافت که به خاطر دشواری کنده کاری حروف از جنس چوپ، این ماده برای صنعت چاپ مناسب نیست پس حروف متحرک سربی را جایگزین حروف چوبی کرد و با این کار توانست زنجیر کتاب های کم تعداد قرون وسطایی را از دستان درباریان ، روحانیان و طبقات برگزیده خارج کند و در اختیار همگان قرار دهد و بدین گونه کتاب ها راحت تر، ارزانتر و به وفور در دسترس علاقمندان به کتاب قرار گرفت . با توسعه صنعت چاپ شاهد تاسیس مراکز آموزشی و دانشگاهی و در راستای آن افتتاح کتابخانه های بزرگ بودیم که کتاب به شمارگان زیاد در اختیار این مراکز قرار گرفت و به تبع آن افکار و اندیشه از زندان کلیسا آزاد شد و دانشمندان فکر و اندیشه خود را در جامعه از طریق چاپ کتاب و نشریه اشاعه نمودند. فلسفه و ریاضی که از یونان باستان برخواسته بود د ر عصر رنسانس علم و تکنولوژی بعد از اختراع چاپ رو به گسترش نهاد.