تکنیک سنجش از دور راداری به نام تداخل سنجی پلاریمتری روزنه مصنوعی (polinsar) ، همان طور که از نام آن بر می آید، شامل دو فناوری راداری مجزای پلاریمتری و تداخل سنجی است.این موضوع مشخص است که فاز یک تداخل نما با انتخاب پلاریزاسیون تغییر می کند و درنتیجه پارامترهای بیوفیزیکی و ژئوفیزیکی مهمی را می توان با تفسیر صحیح این تغییر استخراج کرد. در این تحقیق کاربردهای مختلفی در حوزه بهینه سازی همدوسی مورد بررسی قرار می گیرد که نقش بهینه سازی همدوسی در تداخل سنجی پلاریمتری از جمله بررسی و تحلیل مکانیزم های پراکنش در همدوسی های بهبود یافته، بررسی میزان بهبود کیفیت تداخل نمای بدست آمده در پایه پلاریزاسیون بهینه بعنوان خروجی الگوریتم بهینه سازی همدوسی، بررسی پتانسیل این روش در کشف پراکنش گرهای پایدار بالقوه و نهایتا تحلیلی اولیه بر روی یافتن پایه پلاریزاسیون بهینه در کلاس های مختلف پوشش زمین برای افزایش میزان همدوسی را بیان می کنند.