رقابت پذیری از جمله مباحثی است که طی چند دهه اخیر توجه بسیاری از محققان و سیاستگذاران را به سمت خود معطوف کرده است. در دنیای امروز و با گسترش پدیده جهانی شدن، کشورها تمامی تلاش خود را به کار می گیرند و از همه ظرفیت های خود استفاده می کنند تا بتوانند با ارتقاء توان بالفعل رقابت پذیری به کسب سهم بیشتر از بازارهای بین المللی نائل آیند. شاخص های متنوع و متفاوتی برای تعیین میزان رقابت پذیری وجود دارد، از جمله می توان به شاخص هایی همچون، مزیت نسبی آشکار شده (rca)، مزیت نسبی آشکار شده متقارن (rsca)، خالص صادرات (nei) و سهم بازار پایدار (ems) اشاره کرد.