باکتری های محرک رشد گیاه نه تنها قادرند رشد گیاه را افزایش دهند بلکه آن را در مقابل تنش های زنده و غیر زنده همچون بیماری های گیاهی مقاوم می سازند. طراحی اجزای محیط کشت در فرایند فرمانتاسیون، نقش موثری در افزایش زی توده و کارایی این باکتری ها ایفا می کند. در این پژوهش هدف آن بود که اثر برخی از این منابع کربن و ازت بر روی تولید زی توده و فعالیت مهار زیستی باکتری bacillus subtilis علیه بیمارگر rhizoctonia solani عامل مرگ گیاهچه لوبیا بررسی گردد. در ابتدا از میان پنج سویه باکتری موجود، سویه inr7 با بررسی آزمون های هاله بازدارندگی، ترکیبات فرار در شرایط آزمایشگاهی و آزمون افزایش رشد گیاه و بازداری از بیماری در شرایط گلخانه انتخاب شد. این سویه از باکتری بهترین عملکرد را به خصوص در شرایط گلخانه ای از خود نشان داد. سپس اثر منابع مختلف کربن و ازت در سه غلظت متفاوت روی افزایش جمعیت باکتری در آزمایشگاه و همچنین کارایی آن در مهار بیماری مرگ گیاهچه لوبیا در شرایط گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفت. در آزمون آزمایشگاهی از میان منابع کربن، گلوکز در غلظت میانه (25 گرم در لیتر) و از میان منابع نیتروژن، پپتون در غلظت میانه (3 گرم در لیتر) بیشترین زی توده باکتری را تولید کردند. در میان منابع کربن، افزایش غلظت گلوکز موجب افزایش کارایی باکتری در شاخص های رشدی گیاه شد و در بیشترین غلظت (40 گرم) بالاترین عملکرد را داشت. ملاس نیز در غلظت میانه کارایی باکتری را افزایش داد. در میان منابع نیتروژن عصاره سویا تنها در بیشترین غلظت خود (100 میلی لیتر در لیتر) کارایی بسیار خوبی از خود نشان داد.