نظریه ساختار معنایی به دنبال انسجام محتوایی میان آیات یک سوره و رسیدن به غرض واحد در هر سوره است . در بررسی تفسیر ساختار معنایی به محوریت سوره لقمان با موضوعات ؛ ذکر کتاب حکیم و در مقابل آن لهوالحدیث ، اذعان به تدابیر حکیمانه خالق یکتا در جهان هستی و هدایت به سوی حضرتش به واسطه ی نصایح توحیدی لقمان حکیم ، تسلیم فرمان الهی بودن و اشاره به فطرت خداجوی و خدا دوست اشرف مخلوقات ، عروه الوثقی به عنوان مصداق بارز ولایت به خصوص ولایت مولای متقیان امیر مومنان علی (علیه السلام ) و اعتقاد به کلمات الله به عنوان مصداق بارز ائمه ( علیهم السلام ) و فضائل ایشان ، که از آن تشبیه به سراسر هستی و مخلوقات عالم شده که غیر قابل شمارش اند و در نهایت پس از بررسی عوامل ضلالت و گمراهی و رستگاری و سعادتمندی ، به یک غرض نهایی می رسد که : " در زندگی فردی و اجتماعی تنها باید از دستورات خدای واحد پیروی نمود" و به عنوان نمونه به نقش الگویی لقمان حکیم استناد نموده است .