بخش کشاورزی در ایران بر اساس آمار موجود به عنوان اصلی ترین مصرف کننده آب بوده و بیش از 90 درصد آب قابل استفاده در این بخش مصرف می شود. محدودیت آب قابل دسترس، توزیع غیریکنواخت آن در سطح کشور، الگوی نامناسب شهرنشینی و مراکز سکونتگاهی، نوع و شیوه تولید محصولات زراعی از منظر سازگاری با اقلیم، تأمین آب مورد نیاز را در بسیاری از مناطق کشور مشکل ساخته و به تدریج بر ابعاد آن افزوده است. مطالعه حاضر، در سال 1394 در شهرستان هرسین با هدف بررسی راهکارهای مدیریت منابع آب از دیدگاه کشاورزان انجام شد. پژوهش از نوع کاربردی و روش تحقیق به صورت توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری آن 200 نفر از کشاورزان شهرستان هرسین می باشد در همین راستا پرسش نامه ای محقق ساخته، با مرور پیش نگاشته ها طراحی گردید که روایی آن بر پایه نظر جمعی اعضای هیأت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه بوعلی تأیید شد، پایایی پرسش نامه نیز با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ ارزیابی و در حد قبل قبولی بود. به منظور بررسی نتایج از نرم افزار spss نسخه 18 استفاده شد و روش های آماری به کار رفته شامل آزمون t تک نمونه ای، من ویتنی و کروسکال والیس برای مقایسه میانگین ها و تحلیل عاملی تأییدی می باشد. برابر یافته های تحقیق راهکارهایی چون مدیریت منابع آب های سطحی، منابع آب های زیرزمینی، دارایی های زیست محیطی، تقاضای آب و تهدیدهای زیست محیطی بر مدیریت منابع آب موثر هستند.