موریس مرلو-پونتی که بیشتر با نظریه ی پدیدارشناسانه ی خود درباره ی بدن شناخته می شود در کتاب پدیدارشناسی ادراک دست به ارائه ی شرحی جامع از بدن، ادراک و ارتباط ادراک با بدن و جهان، با رویکردی پدیدارشناختی زده است. وی در سراسر کتاب، رویکردهای بدیل تجربه گرا، تعقل گرا و روانشناسانه و نیز سایر پدیدارشناسان را مد نظر داشته است. تحلیل مرلو-پونتی از نسبت ادراک و بدن یکی از جامع ترین و همزمان علمی ترین متون نوشته شده ی فیلسوفان در این باره است. وی دراین کتاب از دوپارگی ذهن و بدن در میگذرد و با توسل به مفهوم بدن مندی و تن-سوژه گزارشی نوآورانه درباره ی ادراک و بدن ارائه می دهد. مرلو-پونتی با استفاده از مفاهیم و روش مشابه در چند مقاله ی خود به بحث از هنرها و به طور خاص نقاشی پرداخته است. این رساله تلاشی است برای ارائه ی صورت بندی ای از پدیدارشناسی ادراک اثر هنری بر اساس روش پدیدارشناسانه ی وی در کتاب پدیدارشناسی ادراک.