هدف این تحقیق مقایسه اثر برخی از عوامل خطرزای قلبی عروقی بدنبال شش هفته تمرینات منتخب هوازی و مقاومتی در مردان فعال30 تا40 سال شهر اندیمشک بود. روش ها: تعداد 21 نفر ازمردان شهر اندیمشک به صورت دردسترس انتخاب و پس از تکمیل پرسشنامه ابتدا نمونه گیری خونی درحالت ناشتا به عمل آمد. گروه استقامتی در دوره تمرینات هوازی شامل شش هفته هفته ای سه جلسه و هر جلسه 30 تا 45 دقیقه در برنامه ورزشی با شدت 60 تا80 ضربان قلب بیشینه شرکت می کردند، و گروه مقاومتی هم شامل شش هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه 60 تا70 دقیقه در برنامه ورزشی با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه شرکت می کردند. برای توزیع طبیعی داده ها از آزمون کلموگرف اسمیرنف، برای بررسی همگنی و تجانس واریانس ها ازآزمون لوین، آزمونt وابسته جهت مقایسه میانگین پیش آزمون وپس آزمون گروها با هم، تحلیل واریانس یک سویه(anova) و آزمون توکی جهت تعین اختلاف میانگین سه گروه استفاده شد. یافته ها: میزان کلسترول، لیپوپروتئین کم چگال(ldl-c)در دو گروه مقاومتی واستقامتی کاهش معنی داری داشت (p<0.05) . میزان لیپو پروتئین پر چگال(hdl-c) در دو گروه مقاومتی واستقامتی افزایش معنی داری داشت (p<0.05) . میزان لیپو پروتئین خیلی کم چگال (vldl-c) در دو گروه مقاومتی واستقامتی افزایش یافت ولی از نظر آماری معنی دار نبود. میزان تری گلیسرید(tg) در دو گروه مقاومتی واستقامتی کاهش یافت ولی از نظر آماری معنی دار نبود. میزان نسبت کلسترول تام به لیپو پروتئین پرچگال خون در دو گروه مقاومتی واستقامتی کاهش معنی داری داشت (p<0.05). نتیجه گیری: تمرینات هوازی و مقاومتی پذیرفته شده در صورت طراحی مناسب و انجام منظم و طولانی مدت باعث بهبود تناسب قلبی ریوی و ظرفیت هوازی وحجیم شدن قلب شده که این تاثیر درتمرینات استقامتی نسبت به مقاومتی در کاهش عوامل خطرزا در تحقیق حاضر بیشتر نمایان بود.