انفجار، یکی از عملیات اصلی معدنکاری با هدف خردشدگی و جابجایی مطلوب توده سنگ می باشد. یک انفجار با خردشدگی مناسب، بر کل عملیات استخراج تأثیر می گذارد و باعث کاهش هزینه های کلی معدنکاری و افزایش راندمان تولید می شود. نامناسب بودن ابعاد مصالح در برخی موارد منجر به افزایش هزینه های خردایش شده و یا در صورتیکه مصالح تولیدی مستقیماً مورد استفاده قرار گیرند، نامناسب بودن دانه بندی قابل جبران نبوده و ممکن است بخشی از مصالح باطله تلقی گردد. از این رو پیش بینی خردایش سنگ پس از انفجار از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. در این پژوهش با استفاده از روش های عددی، خردایش در یک بلوک انفجاری شبیه سازی شده و نتایج، با روش های تجربی کاز-رام، کاز-رام اصلاح شده، اصلاح شده مدل سوئدیفو و اوچترلونی مقایسه شده است.