فرسودگی تحصیلی یکی از شایع ترین مشکلات در سطوح مختلف تحصیلی است که در سال های اخیر به صورت متفاوت در اشتیاق افراد جهت ادامه تحصیل و حضور موثر در فعالیت های یادگیری (درگیری تحصیلی) دانشجویان، خود را نشان داده است. همچنین تاثیر منبع کنترل افراد بر اشتیاق یادگیری یادگیرندگان، نیز از عواملی است که ذهن دست اندرکاران آموزش را به خود معطوف داشته است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه درگیری تحصیلی و منبع کنترل با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویانی که در سال تحصیلی 94-93 در دانشکده فنی دانشگاه آزاد اسلامشهر به تعداد 3068 نفر، مشغول به تحصیل بودند؛ بود که 180 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و جهت جمع آوری داده ها در زمینه متغیرهای مورد پژوهش به پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی (1997)، راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (1990) و مقیاس کنترل درونی- بیرونی راتر (1966) پاسخ دادند. جهت تحلیل داده ها، به کمک نرم افزار spss، از روش محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین درگیری تحصیلی و فرسودگی تحصیلی، رابطه منفی وجود دارد. همچنین بین منبع کنترل، با هیچ یک از دو متغیر درگیری تحصیلی و فرسودگی تحصیلی رابطه معناداری مشاهده نشد.