تحقیق حاضر تلاشی بوده است تا در حوزه آموزش و یادگیری زبان انگلیسی مبحث ترجمه را طرح کند و در این روند عملکرد زبان آموزان را درترجمه از زبان مادری (فارسی) به زبان دوم (انگلیسی) بررسی کند تا ببینیم مشکلات ترجمه ای دانشجویان در بکار گیری همنشین های کلامی از نوع لغوی است یا ساختاری. در این راستا مشارکت کنندگان این تحقیق یک گروه 30 نفره از دانشجویان سال چهارم رشته مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت بودند که از آنها خواسته شد تا قسمتهایی از رمان بلند سیمین دانشور "سووشون" (1990) را به انگلیسی برگردانند تا ببینیم بیشتر خطاهای آنها در ساختار ترجمه به حوزه همنشین های کلامی از نوع لغوی بر میگردد یا به نوع ساختاری که انواع آنها در بخش یک تحقیق تعیین شده اند. در ارزیابی و تعیین خطاها عمدا از دو ابزار اندازه گیری کمک گرفته شده است: یکی مبنای ترجمه انگلیسی مجله مترجم (1995) و دیگری لغت نامه های اکسفرد (2008) ولانگمن (2009) بودند.