این پایاننامه دو روش ساده و موثر را برای بازشناسی شیوهی راه رفتن پیشنهاد میکند. در روش همبستگی دو بعدی حاصل جمع کلیهی فریم-های هر توالی تصویر در یک ماتریس ذخیره میشود. همبستگی دو بعدی این ماتریسها معیار شباهت آنها میباشد. در روش تئوری svd در ادامهی روش همبستگی دو بعدی، برای کاهش ابعاد فضای مشخصهی ورودی از تبدیل فضای ویژه مبتنی بر pca استفاده میکنیم. برای بهبود راندمان یک ویژگی مناسب دیگر نیز میافزاییم. این ویژگی در یک توالی تصویر همبستگی هر فریم با فریم اول میباشد. با افزودن ویژگی همبستگی زمانی مشخصههای حرکتی افراد تلفیقی از مشخصههای دینامیکی و استاتیکی شیوهی راه رفتن آنها خواهد بود. همبستگی بین بردارهای مشخصه معیار شباهت آنها خواهد بود.