oled وسیله ای است که با بکارگیری یک ولتاژ خارجی نور از خود گسیل می کند. دو دسته اصلی از oledها وجود دارد: آنهایی که با ملکول های آلی کوچک ساخته می شوند، و آنهایی که با پلیمرهای آلی ساخته شده اند. به طور معمول، یک oled بر روی یک بستر شیشه ای ساخته می شود. فیلم های نازک آلی توسط یک آند از جنس اکسید تین ایندیم و یک کاتد از جنس فلز جلادار محدود شده اند. با بکارگیری یک ولتاژ به چنین وسیله ای (<10v)، حامل ها به داخل تزریق می شوند و جهت تولید نور ترکیب می شوند. فوتون ها از تکثیر لایه های آلی روی بستر شیشه ای تولید و نور گسیل می کنند. طول موج نشری oled توسط مواد آلی مشخص می گردد و این به دلیل رسانایی پایین مواد آلی است. با قرار دادن نانو ذرات و تغییر ضخامت لایه ها کارایی oledها افزایش یافته است. اندازه کوانتومی (<10نانومتر) نانو ذرات فلزی باعث کاربردهای متنوع آنها شده است، چون اکثر آن ها در آب انحلال پذیرند و یا در آب به صورت معلق باقی می مانند، بدون اینکه خواص فیزیکی یا شیمیایی آن در طول زمان تغییر کند. لایه نانو ذرات نقره به عنوان یک لایه بین لایه انتقال الکترون و الکترود گنجانده می شوند که می تواند کارایی oled را افزایش دهد.