اضطراب امتحان مشکل آموزشی مهمی است که سالانه میلیون ها دانش آموز را در سراسر جهان تحت تأثیر خود قرار می دهد. با توجّه به نقش مهمی که خانواده در این زمینه و در زمینه خودکارآمدی تحصیلی فرزندان دارد اهمیت مسأله آشکار می شود. هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه سبک های فرزندپروری ادراک شده و اضطراب امتحان با واسطه گری خودکارآمدی تحصیلی بود. به همین منظور تعداد 351 نفر (از بین4857 دانش آموز) از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان جیرفت، به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها در این پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند1973، پرسشنامه اضطراب امتحان (tai) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مورگان جینکز. برای آزمون فرضیه اصلی پژوهش، از روش تحلیل مسیر و برای آزمون فرضیه های فرعی پژوهش، از تحلیل واریانس، ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شده است. یافته ها نشان دادند که الگوی پیشنهادی واسطه گری خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب امتحان و خودکارآمدی تحصیلی، با داده ها برازش مناسبی دارد. ضریب مسیر سبک سهل گیرانه به خودکارآمدی تحصیلی منفی و معنی دار و سبک مقتدرانه مثبت و معنی دار بود. همچنین ضریب مسیر سبک سهل گیرانه و استبدادی به اضطراب امتحان مثبت و معنی دار و سبک مقتدرانه به اضطراب امتحان منفی و معنی دار بود. خودکارآمدی تحصیلی در سبک مقتدرانه بیشتر از سبک سهل گیرانه و مستبدانه بود. اضطراب امتحان در سبک فرزندپروری مستبدانه بیشتر از سبک سهل گیرانه و مقتدرانه بود. همچنین بین خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان رابطه معنی دار و منفی وجود دارد و خودکارآمدی تحصیلی می تواند اضطراب امتحان را پیش بینی کند.