از آنجایی که هر روز بر پیچیدگی های فرآیند تجارت بخصوص در زمینه تجارت بین الملل افزوده میشود، تشکیل سازمان تجارت جهانی در سال 1995 اهمیت تجارت بین الملل را بیش از پیش آشکار ساخته و حضور فعال در صحنه تجارت جهانی و این سازمان را تبدیل به امری ضروری و غیر قابل اجتناب کرده است. سازمان تجارت جهانی نهادی بین المللی جهت قانونمند کردن تجارت کشورهاست. هدف این سازمان ایجاد ثبات در مقررات مربوط به تجارت است که باعث روان تر و کم هزینه تر شدن تجارت بین کشورها میشود. کشورها پذیرفته اند که تجارت بین الملل یکی از لوازم رشد پایدار است و در مقابل محدودیت های تجاری و حمایت گرائی صرفا جلوی بهره برداری کشور ها از تکنولوژی جدید و دستیابی به رشد اقتصادی را میگیرد. عضویت در این سازمان اصلاحات زیادی را در قوانین داخلی می طلبد و در عین حال میتواند متضمن سودمندی های فراوانی برای کشورهای عضو باشد. از سوی دیگر چندین سال است که بحث الحاق ایران به این سازمان مطرح شده است.لازم به یادآوری است که ایران از خرداد1384 به عنوان عضو ناظر پذیرفته شده، پر واضح است که ورود به چنین سازمانی برنامه ریزی مدرن خود را می طلبد که بدون شناخت کامل از اصول و قواعد این سازمان این مهم میسر نمیشود و پایان نامه حاضر تلاشی است هر چند ناکافی در جهت تحقق این امر ، امید است که در این راه موثر افتد.