طلاق به عنوان یکی از طرق انحلال نکاح دائم در حقوق اسلام دارای یک سری شروطی است. شارع مقدس برای تحقق این مشروع مذموم این شروط را به رسمیت شناخته است که در صورت فقدان یکی از آنها موجب زوال نکاح نخواهد شد. این پایان نامه باغور در اندیشه های فقهی، حقوقی و بررسی قوانین کشور مصر به این نتیجه رسیده است که طلاق به عنوان عامل انحلال نکاح در فقه امامیه، حقوق ایران و مصر تقریبا دارای شروط یکسان و مشابهی می باشد. از جمله تفاوت ها این است که در حقوق مصر، حضور شاهد برای تحقق طلاق و صحت آن شرط نیست. به علاوه حقوق مصر در خصوص شروط مطلّقه نهی از طلاق در حالت عدم طهر و یا در طهر مواقعه را مبطل طلاق نمی داند و تنها حکم تکلیفی بر آن بار می کند در حالی که حقوق ایران به تبعیت از فقه امامیه این گونه طلاق را باطل دانسته است.