از آغازین روزهای شروع جنگ جهانی اول، که با نابودی میلیون ها انسان توأم بود و متعاقب آن جنگ جهانی دوم که از سیاه ترین دوران زندگی بشر محسوب می شود، مردم آزاد? جهان خصوصاً اندیشمندان و متفکران جوامع انسانی برای زدودن دردها و رنج های ایجاد شده و مقابله با جنگ های خانمان برانداز گرد هم آمده و در مجامع جهانی و بین المللی به هم فکری نشسته و برای جلوگیری از تکرار این مصائب، با تدوین مقرّرات و میثاق های بین المللی در زمین? حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه، حداقل های ممکن برای امنیّت، آزادی و کرامت بشری را تعیین نمودند تا چه در زمان صلح و چه در زمان جنگ به این حداقل ها توجّه شده و توسط دولت ها و حکمرانان پاس داشته شوند. در این میان آنچه که بررسی آن، از اهمیّت بسزایی بر خوردار است، ضمانت اجرایی این قواعد و معاهدات بین المللی است، زیرا مقرّرات هر قدر که خوب باشند، در صورت عدم اجرا نمی توانند اهداف مورد نظر واضعان آن را تأمین کنند. موضوع ضمانت اجرا در حقوق بین المللی؛ از جمله مباحث قدیمی، مناقشه برانگیز، پیچیده و کش داری است که همواره توسط علما و دانشمندان فن مورد توجه بوده است. ضمانت اجرای مقّررات و قواعد حقوقی، بسته به اینکه جنب? داخلی یا بین المللی داشته باشند و از چه دیدگاه و منظری به آن نگریسته شود، دارای قواعد خاص خود است. در مورد حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه، موضوع ضمانت اجرا از اهمیّت دو چندان برخوردار است زیرا؛ تضمین امنیّت، آزادی و کرامت انسانی مدنظر است و این امر خاستگاه جهانی دارد.