پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین باورهای یادگیری زبان، حس خود دلسوزی واستفاده از استراتژی های یادگیری زبان زبان آموزان ایرانی پرداخته است. به منظور جمع آوری داده از آزمون عمومی میشیگان و پرسشنامه های باورهای یادگیری زبان، حس خود دلسوزی و استراتژی های یادگیری زبان استفاده شده است. تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه نشان داد که بعضی از استراتژی های یادگیری زبان پیش بینی کنندگان مثبت باورهای یادگیری زبان و حس خود دلسوزی بودند در حالی که بعضی دیگر نقش پیش بینی کنندگان منفی را ایفا کردند.یافته های پزوهش حاضر میتواند به این مفهوم باشد که دانش ما نسبت به استراتژی های مورد استفاده ی زبان آموزان کمک میکند تا درک بهتری نسبت به باورهای زبان آموزان در مورد یادگیری زبان و حس خود دلسوزی آن ها داشته باشیم. همچنین سازگاری روش تدریس آموزگاران با باورهای زبان آموزان بسیار اهمیت دارد.