نام پژوهشگر: معصومه ثناگو

مدل زمان ناتوانی شتابنده و کاربرد آن در ارزیابی میزان بقای عمل پیوند قرنیه کودکان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1381
  معصومه ثناگو   انوشیروان کاظم نژاد

در دو دهه گذشته مدلبندی بر مبنای خاصیت متناسب بودن مخاطره ها به طور وسیعی در بررسی اثرات متغیرهای کمکی مربوط به زمان شکست بکار رفته است . در مقابل این فرضیه خاصیت شتابنده بودن زمانهای شکست که به طور ساده لگاریتم زمان بقا را به متغیرهای کمکی مرتبط می سازد در تحلیل داده های بقای سانسور شده بندرت مورد استفاده قرار گرفته است . مدلبندی براساس زمان شکست شتابنده دارای تعبیر شهودی موجه می باشد به همین علت می توان از این فرضیه بعنوان جایگزین مناسبی برای مدلهای مخاطره متناسب در تحلیل بقا استفاده کرد. در این پایان نامه برخی از جدیدترین مدلهای رگرسیونی برای مشاهدات زمان شکست مورد استفاده قرارگرفته است که شامل راهکارهای ناپارامتری ، نیمه پارامتری و پارامتری است . برخی از مشهورترین مدلهای متناسب نظیر لگاریتم رتبه، کاکس، نمایی و ایبول حالت خاصی از این ویژگی می باشند که تمام مشاهدات ، وزنهای برابر یک دریافت میکنند. در روش ناپارامتری رده ای عمومی از آزمون فرضهای دو یا چند نمونه ای به ازای توابع انتساب وزن متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است که شامل آزمونهای لگاریتم رتبه ، گهان، تارون -ویر، پتو-پتو و نسخه های مختلف فلمینگ - هارینگتون است . تعمیم مستقیم این روش به مدلهای نیمه پارامتری منجر می شود . این مدلهای را میتوان نوعی مدل رگرسیونی کاکس توسعه یافته درنظر گرفت.با استفاده از توابع وزن مناسب، آزمونهایی با توان بیشتر برای حالتهایی که خاصیت متناسب بودن برقرار نیست بدست می آید( مثلا وقتی که توابع مخاطره تجمعی یکدیگر را قطع می کنند) . در این حالت مدلهای پارامتری به صورت مدلهای آشیانه ای هستند که از مدل گامای تعمیم یافته شروع می شود و ممکن است به یکی از مدلهای لگ- نرمال ، و ایبول و یا نمایی کاهش یابد. بعنوان کاربرد این خاصیت ، داده های پیوند قرنیه اطفال یک ماهه تا چهارده ساله از بیمارستان لبافی نژاد مورد بررسی قرار گرفته است