در کار پژوهشی حاضر، ابتدا الکترود سل-ژل با کامپوزیت نانولوله های کربنی و گرافن اکسید کاهش یافته اصلاح گردید. سپس رفتار الکتروشیمیایی آفت کش ایمیداکلوپراید بر روی الکترود اصلاح شده به روش ولتامتری چرخه ای در محدوده پتانسیلی -0/7 تا -1/5 ولت نسبت به الکترود کالومل اشباع مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و شرایط بهینه ی الکترواحیای ایمیداکلوپراید با بررسی نسبت اجزاء اصلاحگر، نوع بافر، ph، غلظت بافر و سرعت روبش پتانسیل تعیین شد. شرایط بهینه ی بدست آمده عبارتند از: اصلاح الکترود سل-ژل با کامپوزیت نانولوله های کربنی/گرافن اکسید به ترتیب با نسبت 1 به 5 و احیای الکتروشیمیایی گرافن موجود در اصلاحگر الکترود به روش ولتامتری چرخه ای در محلول 0/1 m بافر فسفات و استفاده از الکترود حاصل در اندازه گیری ایمیداکلوپراید در نمونه آب سیب در محلول 0/1 m فسفات با ph = 7 و 0/1 m kcl به روش ولتامتری پالس تفاضلی با سرعت روبش پتانسیل 50 mv/s/0 با توجه به منحنی معیار گیری رسم شده بر اساس تکنیک ولتامتری پالس تفاضلی، پاسخ این الکترود در محدوده غلظت بکار گرفته شده بصورت یک محدوده خطی واحد نمی باشد، بلکه این منحنی به دو منطقه خطی جداگانه تقسیم شده است. یک محدوده بین غلظت های m 1×10-5 تا m 8×10-5 بوده و محدوده دیگر بین غلظت های 1×10-4 m تا 5×10-4 mرا شامل می شود. جهت اندازه گیری های تجزیه ای پایین ترین محدوده خطی منحنی معیارگیری را به عنوان محدوده خطی الکترود سل-ژل اصلاح شده در نظر گرفته و تمامی اندازه گیری های مربوط به نمونه های مجهول و نیز تعیین حد تشخیص روش با استفاده از داده های این منطقه انجام شد. بر اساس نمودار معیارگیری و نتایج حاصل از آن، حد تشخیص روش 3/575میکرومولار بدست آمد. با بررسی اثر مزاحمت آترازین، دیازینون، استامی پراید، اسکوربیک اسید مشاهده شد که دیازینون بر اندازه گیری ایمیداکلوپراید ایجاد مزاحمت کرده و با افزایش غلظت آن در محلول مقدار جریان دماغه کاتدی ایمیداکلوپراید کاهش پیدا می کند ولی آترازین، استامی پراید و اسکوربیک اسید مزاحمتی بر اندازه گیری ایمیداکلوپراید ندارند.