مرصع کاری در هنر ایران از سابقه تاریخی طولانی ای برخوردار است. منظور از ترصیع به طور کلی ایجاد یک نوع تضاد در رنگها و ایجاد سایه روشن با الصاق قطعات ترصیع است. در هنر ضریخ سازی که مجموعه ای از تکنیک ها و تزیینات فلز کاری بطور یکجا در آن اجرا می شود می توان این تضاد رنگی را بوضوح مشاهده کرد. در این رساله ابتدا واژه شناسه ی ترصیع کاری و فنون تزیین فلزات بررسی و توصیفاتی از انچه در متون علمی برای مرصع و فنون تزیینات ذکر شده به اختصار توضیح داده شده است. سپس به سیر تکامل و تحولات تاثیر گذار بر این هنر پرداخته شده و سعی شده تا ارتباط و دسته بندی ای بین انواع شیوه ها از لحاظ نحوه اجرا صورت گیرد. همچنین با مطالعه ی میکروسکوپی یک اثر متعلق به موزه آذربایجان است، تکنیک اجرای ترصیع کاری آن استخراج و مورد بررسی قرار گرفته است. در مرحله بعد به بررسی تکنیک همجوشی فلزی و روشهای انجام آن و معایب و محاسن این تکنیک در هنر فلز کاری پرداخته شده است و در فصلی دیگرابتدا ضریح و ضریح سازی را از بُعد اعتقادی، تاریخی و نحوه ی شکل گیری بررسی کرده و سپس به مطالعه و تجزیه و تحلیل قسمتهای مختلف یک ضریح، به عنوان یک اثر هنری پرداخته شده است و در آخر نتایج بدست آمده از این بررسی ها در قطعه ای از محرابی ی ضریح نمایی اجرا و بکار گرفته شده است.