مقدمه : در تهیه استاندارد 2800، ضوابطی برای طراحی سازه ها در برابر زلزله در نظر گرفته شده است که با رعایت این ضوابط انتظار می رود سطح عملکرد ایمنی جانی مورد نظر این آیین نامه تامین گردد. اما در دستیابی به سطح عملکرد مورد نظر برای ساختمان هایی که با این آیین نامه طراحی می شوند، ابهاماتی وجود دارد. که با استفاد از اصول مهندسی زلزله بر اساس عملکرد به رفع این ابهامات پرداخته می شود. روش های انجام تحقیق : بدین منظور از سیستم قاب خشمی فولادی معمولی و ویژه در تعداد طبقات 2، 4 و 8 استفاده شده است به طوریکه این سازه ها بر اساس ضوابط استاندارد 2800 طراحی شده اند و سپس برای ارزیابی سازه ها و تحلیل مدل ها و پاسخ سازه ها تحت 21 شتابنگاشت مقیاس شده از روش دینامیکی تاریخچه زمانی غیر خطی استفاده شده است. نتایج : برای مدل های با ارتفاع کم، اکثر مدل ها سطح عملکردی ایمنی جانی را رد می کنند و با افزایش ارتفاع مدل ها احتمال اینکه سازه در سطح عملکرد ایمنی جانی باقی بماند بیشتر می شود. اهداف عملکردی آیین نامه ی 2800 مبنی بر تامین سطح عملکردی ایمنی جانی در سازه هایی با ارتفاع کم، بیشتر مورد نقد است در حالی که در سازه هایی با ارتفاع زیاد، با احتمال بیشتری اهداف عملکردی 2800 تامین می شود.