تجمع فلزات سنگین در خاک های مناطق شهری و اراضی کشاورزی به یکی از خطرناک ترین معضلات زیست محیطی حاضر و آینده ی کره زمین تبدیل شده است. به منظور کاهش خطر ورود این آلاینده های سمی به درون زنجیره های غذایی و همچنین حفظ پایداری اکوسیستم های زراعی، حذف تدریجی فلزات سنگین از خاک های آلوده ضروری می باشد. گیاه پالایی یکی از روش های نوین پالایش خاک ها و اراضی زراعی آلوده به فلزات سنگین است که دربرگیرنده ی استفاده از گیاهان جهت زدایش و یا تثبیت آلاینده های فلزی می باشد. مطالعه ی حاضر به منظور ارزیابی و مقایسه ی اثر تلقیح باکتری، قارچ مایکوریزا و کرم خاکی به تنهایی و توام بر گیاه پالایی سرب و روی توسط آفتابگردان در یک خاک آلوده به سرب و روی در حاشیه یک معدن سرب-روی به اجرا درآمد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد انجام شد. تیمارها شامل شاهد (c)، تلقیح با باکتری گونه corynebacterium sp. (b)، تلقیح با قارچ مایکوریزا گونه glomus mosseae (f)، تلقیح با کرم-خاکی گونه eisenia foetida (e)، تلقیح باکتری و کرم خاکی (b+e)، باکتری و قارچ مایکوریزا (b+f)، قارچ مایکوریزا و کرم خاکی (f+e) و تلقیح همزمان باکتری، قارچ مایکوریزا و کرم خاکی (b+f+e) بود