ادیبان سیاسی، شاعران و نویسندگانی هستند که در امور سیاسی و حکومتی نیزدخیل اندو دو گروهند:"موافقان دستگاه حاکمه" که در دربار رفت و آمد دارندو مورد حمایت بزرگان و رجال سیاسی اند(و بعضی از این افراد، حتی از حکومت مقرری هم دریافت می کنند.) "مخالفان دستگاه حاکمه" که با عنوان "مخالف یا مبارز سیاسی" شناخته می شوند. سیاسیون ادیب، افراد اهل سیاست (حکما،وزرا،کارگزاران ،قضات و...) که علاوه بر فعالیت در امور دولتی و سیاسی، به نویسندگی و تألیف کتاب نیزمی پردازند. با توجه به ارتباط تنگاتنگ سیاست و ادبیات، شناخت روابط بین این دو مفهوم در افزایش دانش ما از جامعه و سده های پیشین تأثیر بسیار دارد بنابراین، در پایان نامه ی پیش رو، با روش کتابخانه ای به مطالعه ی زندگی، مناصب و فعالیت های سیاسی و اجتماعی این افراد که در سده های هشتم و نهم هجری قمری می زیسته اند پرداخته شد تا به عنوان یک مبنع سهل الوصول در اختیار دانشجویان و پژوهشگران رشته های علوم انسانی قرار گیرد. نتیجه این تحقیق نمایانگر این است که:الف) شمار "ادیبان سیاسی و سیاسیون ادیب" در این دوره قابل توجه است.ب) شمار زیادی از رجال سیاسی این سده ها، اگرچه ادیب نیستند اما با ادبیات فارسی آشنایند. ج)"سیاسیون ادیب" را می توان در دسته هایی چون: "حکما، ، وزرا،کارگزاران، قضات و...." طبقه بندی کرد.