هدف کلی این پژوهش، «تحلیل محتوای جایگاه ارتباطات میان فردی زنان در آثار برگزیده کارگردانان سینمای ایران فریدون جیرانی و تهمینه میلانی» است. بدین منظور، از میان فیلم های بلند ساخته شده توسط این دو کارگردان که در مجموع 29 فیلم را شامل می شود، 4 فیلم به روش «نمونه گیری تصادفی ساده» برگزیده شد. برای بررسی محتوای فیلم ها، از «روش تحلیل محتوا» استفاده شد و ضمن مشاهده مکرر، اطلاعات در قالب پرسشنامه معکوس جمع آوری شد. صحنه و همچنین کلیتِ فیلم، واحد تحلیل قرار گرفت و براساس آن، نقش و هویت زن به عنوان متغیرهای اصلی و وابسته به شاخص های نقش های خانوادگی و ایفای آنها، هویت شخصی، هویت نقشی مسلط، ارتباط میان فردی اثربخش و ... که ملهم از نظریات چند تن از جامعه شناسان به ویژه «گافمن»، «شلسکی»، «پارسونز» و «بارت» است، تبدیل و به مقوله ها، زیرمقوله ها و رده هایی که تحلیل صحنه ها را آسان تر می کرد تقسیم شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که: بین آثار سینمایی این دو کارگردان در زمینه های ایفای نقش زن در ارتباطات میان فردی موثر، هویت اجتماعی در جامعه،رمزگان اجتماعی-ارتباطی،طرحواره های نقش جنسیتی، قدرت و سلطه برای روابط موثر و نقش حقوقی در جامعه تفاوت های زیادی وجود دارد. بدین معنا، جایگاه ارتباطات میان فردی زن در فیلم های این دو کارگردان بسیار پیچیده، حساس و موثر است.