مطالعه حاضر به بررسی رابطه میان فرآیندهای مدیریت دانش و سرمایه های فکری در سازمان می پردازد. جامعه آماری پژوهش را سربازرسان و معاونین بازرسان کل و بازرسان کل بازرسی های امور در سازمان بازرسی کل کشور در مرکز تشکیل داده اند که بالغ بر 100 نفر می باشند. بنابراین از طریق نمونه گیری تصادفی ساده ، جامعه هدف تعیین شده و با توجه به جدول مورگان برای جامعه 100 نفری ، تعداد 80 نفر انتخاب شده اند . در نتیجه تعداد 80 پرسشنامه بین مدیران بازرسی های امور توزیع شده است و با استفاده از تحلیل فریدمن و مدل معادلات ساختاری تحلیل گردیده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد دو عامل سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری در وضعیت مناسبی قرار دارند ولی در مورد عامل سرمایه ارتباطی وضعیت مناسب نیست ضمن آنکه ، سرمایه ساختاری دارای بالاترین میانگین رتبه و پس از آن سرمایه انسانی و سپس سرمایه ارتباطی قرار دارد. در مورد فرآیندهای مدیریت دانش نیز کلیه عوامل مرتبط با فرآیندهای مدیریت دانش (فرآیند خلق، کسب و توسعه دانش، فرآیند انتقال و به کارگیری دانش، فرآیند تسهیم دانش، فرآیند ارزیابی و ذخیره دانش) در وضعیت مناسبی قرار دارند. فرآیند تسهیم دانش دارای بالاترین میانگین رتبه و پس از آن فرآیند انتقال و به کارگیری دانش، فرآیند خلق، کسب و توسعه دانش و سپس فرآیند ارزیابی و ذخیره دانش قرار دارد. وجود سرمایه های فکری در سازمان بازرسی کل کشور ، بر توسعه فعالیت های مختلف مدیریت دانش تأثیرگذار بوده و رابطه معناداری را نشان می دهد. به نحوی که هرگونه تغییر در یکی از فرآیندهای مدیریت دانش باعث تغییری هم جهت در ابعاد سرمایه های فکری می شود. و این بدان معناست که هرگونه بهبود در یکی از فرآیندهای مدیریت دانش باعث بهبود در سرمایه های فکری می شود. واژگان کلیدی: مدیریت دانش، فرآیندهای مدیریت دانش، سرمایه های فکری