تأمین امنیت غذایی جامعه روستایی یکی از اهداف و نیازهای مهم در برنامه های توسعه روستایی محسوب می شود. در این راستا گسترش امنیت غذایی می تواند باعث تسریع روند توسعه اقتصادی در روستاها شود. مطالعه حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال می باشد: آیا بین امنیت غذایی و توسعه اقتصادی رابطه معناداری وجود دارد؟ هدف تحقیق حاضر سنجش میزان امنیت غذایی در توسعه اقتصادی سکونتگاه های روستایی است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی، ماهیت و روش از نوع تحلیلی- توصیفی می باشد. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی با استفاده از ابزار پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده است. تجزیه وتحلیل اطلاعات به روش کمی و کیفی می باشد. درروش کمی، آمار توصیفی (میانگین و توزیع فراوانی، انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، آماره t تک نمونه ای، تحلیل مسیر، رگرسیون خطی، من ویتنی و کروسکال والیس) و برای محاسبه میزان امنیت غذایی از روش (مقیاس ناامنی غذایی و استاندارد کالری) استفاده شده است.