دی ال متیونین (دی ال 2 آمینو 4 متیلو بوتریک اسید) یک اسید آمینه ضروری است که در بدن موجود ساخته نمی شود و باید از طریق جیره وارد بدن شود. در تحقیق حاضر، تاثیر سطوح متفاوت دی ال متیونین جیره بر شاخص های رشد و پارامترهای خونی ‏ماهی کپورمعمولی(‏cyprinus carpio‏) مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان با میانگین وزنی 10گرم به 3 تیمار با سطوح متفاوت دی ال متیونین جیره (0، 46/0 و 85/0 درصد) با سه تکرار با ‏تراکم20 ماهی در هر اکواریوم تقسیم شدند. پس از 8 هفته غذادهی شاخص های رشد و غذاگیری از قبیل ضریب ‏افزایش وزن بدن (bwi)، ضریب رشد ویژه (sgr)، شاخص وضعیت (cf)، ضریب تبدیل غذایی (fcr) و ضریب کارایی غذا (fe) محاسبه گردید. سپس فاکتورهای خونی از قبیل هموگلوبین (hb)، هماتوکریت (ht)، متوسط حجم گلبول قرمز (mcv)، متوسط هموگلوبین سلولی (mch)، متوسط غلظت هموگلوبین سلولی (mchc)، تعداد گلبول قرمز (rbc) و تعداد گلبول سفید (wbc) اندازه گیری شد. نتایج از نظر معنی داری با ‏روش ‏one-way anova‏ در نرم افزار ‏spss 16‎‏ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بهترین نتایج از نظر مقایسه افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه و ضریب کارایی غذا متعلق به تیمار 3 (85/0% ‏دی ال متیونین) بود و بیش ترین میزان در تیمار 3 (85/0% ‏دی ال متیونین) بود و دارای اختلاف معنی داری نسبت به سایر تیمارها بود (05/0p<) و کم ترین مقدار ضریب تبدیل غذایی بود و دارای اختلاف معنی داری در بین تیمارها بود (05/0p<). از لحاظ فاکتور های خونی بهترین نتایج متعلق به تیمار 3 (85/0% ‏دی ال متیونین) بود. از لحاظ هموگلوبین، هماتوکریت، متوسط حجم گلبول قرمز، متوسط هموگلوبین سلولی و متوسط غلظت هموگلوبین سلولی بیش ترین میزان در تیمار 3 (85/0% ‏دی ال متیونین) بود و دارای اختلاف معنی داری با سایر تیمارها بود (05/0p<) و از لحاظ گلبول سفید بیش ترین مقدار مربوط به تیمار 3 (85/0% ‏دی ال متیونین) بود ولی اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0p>) و بیشترین مقدار تعداد گلبول قرمز در گروه شاهد وجود داشت و دارای اختلاف معنی داری در بین تیمارها بود (05/0p<). این ‏تحقیق نشان داد افزودن دی ال متیونین سبب کاهش هدر رفت غذا و در نتیجه سبب افزایش نرخ رشد و افزایش فاکتور خونی بجز تعداد گلبول قرمز در ‏ماهیان کپور معمولی گردید.‏