این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین میزان احساس بیگانگی اجتماعی با بازنشستگی زودهنگام و بهنگام در بین کارمندان تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی استان اردبیل انجام شد. تحقیق حاضر از نظر هدف یک مطالعه کاربردی و از نظر زمان مطالعه مقطعی و از نظر گردآوری دادهها یک بررسی پیمایشی میباشد. همچنین به منظور تدوین چهارچوب نظری پژوهش، از فنون تکمیلی همچون مطالعات کتابخانهای و اسنادی نیز بهره گرفته شد. جامعه آماری در این تحقیق کلیه بازنشستگانی هستند که پیش از موعد، از سازمان تامین اجتماعی استان اردبیل، بازنشسته شده اند. تعداد این افراد 86 نفر می باشد. همچنین به منظور مقایسه، تعداد 86 نفر از بازنشستگان بهنگام نیز انتخاب شد. از اعتبار صوری استفاده شد و قابلیت اعتماد نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. در تجزیه و تحلیل اطلاعات، با استفاده از نرم افزار spss از آمارهای توصیفی و استنباطی بهره گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که میزان احساس بی قدرتی، میزان احساس انزوای اجتماعی، میزان احساس بی معنایی، میزان احساس تنفر از خود، میزان احساس بی هنجاری، جنسیت و میزان تحصیلات بازنشستگان زودهنگام و بهنگام با یکدیگر متفاوت است.