این تحقیق به منظور بررسی اثر افزودن سطوح بالای فیتاز و اسید سیتریک در جیره با فسفر پایین بر پایه ذرت- کنجاله سویا بر عملکرد جوجه های گوشتی از سن 22 تا 42 روزگی صورت پذیرفت. تعداد 297 قطعه جوجه گوشتی ماده سویه راس 308 در یک طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار، 3 تکرار و 11 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شدند. جیره های آزمایشی (بر پایه ذرت - کنجاله سویا) شامل t1 (کنترل مثبت؛ حاوی 423/0 درصد فسفر قابل دسترس)، t2 (کنترل منفی؛ حاوی 135/0 درصد فسفر قابل دسترس)، t3 (کنترل منفی + 2 درصد اسید سیتریک)، t4 (کنترل منفی + 1000 واحد فیتاز)، ) t5کنترل منفی + 1000 واحد فیتاز + 2 درصد اسید سیتریک)، t6(کنترل منفی + 2000 واحد فیتاز)، t7(کنترل منفی + 2000 واحد فیتاز + 2 درصد اسید سیتریک)، t8 (کنترل منفی+ 4000 واحد فیتاز) و t9 (کنترل منفی + 4000 واحد فیتاز + 2 درصد اسید سیتریک) بودند. 8 گروه آخر در قالب آزمایش فاکتوریل 4×2 نیز مدنظر قرار گرفتند. پرنده ها جیره های آزمایشی را از 22 تا 42 روزگی دریافت کردند. در طی این دوره، میزان خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک اندازه گیری شدند. در 42 روزگی، چهار قطعه پرنده از هر تکرار به منظور اندازه گیری غلظت آنزیم آلکالین فسفاتاز، کلسیم و فسفر سرم خونگیری شدند. یک پرنده از هر قفس نیز جهت تعیین خصوصیات لاشه و خاکستر درشت نی کشتار شد تیمار t1 افزایش وزن، خوراک مصرفی، خاکستر درشت نی، وزن نسبی لاشه، میزان فسفر و آلکالین فسفاتاز سرم بیشتر، و ضریب تبدیل خوراک و کلسیم سرم پایین-تری را نسبت به t2 نشان داد. نتایج برخی از گروه های کنترل منفی به طور معنی داری به سطح t1 رسید؛ t7 و t9 در افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک؛ t5 و t9 در خوراک مصرفی؛ t9 در فسفر سرم؛ t6 و t9 در کلسیم سرم؛ t6 در آلکالین فسفاتاز سرم؛ t4 و t9 در خاکستر درشت نی و وزن نسبی لاشه؛ t3، t9 در وزن نسبی سینه و کبد. نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن اسید سیتریک باعث شد که فیتاز کمتری (2000 واحد در کیلوگرم جیره) نیاز است تا عملکرد به سطح گروه کنترل مثبت برسد. واژه های کلیدی: فیتاز، اسید سیتریک، جوجه گوشتی، فسفر پایین