نگاه به شرق از جمله راهبردهایی است که با هدف توازن بخشیدن به مراودات سیاسی و اقتصادی از سوی تصمیم سازان سیاست خارجی جمهوری اسلامی به ویژه طی دو دهه گذشته همواره مورد توجه بوده است. این راهبرد هر چند طی دو دهه گذشته همواره با فراز و نشیب همراه بوده است اما در دولتهای نهم و دهم با شدت بیشتری پیگیری شد و رییس جمهوری وقت ایران همواره می کوشید تا هزینه تعارض با کشورهای غربی را به نحوی از افزایش رابطه با شرق جبران کند؛ با این وصف مواضع چین و روسیه در خصوص پرونده هسته ای ایران و حمایت از تحریم های شورای امنیت در عمل ناکامی راهبرد نگاه به شرق را به میزان قابل توجهی عیان ساخت؛ این پژوهش می کوشد با نگاهی تحلیلی به رویکرد نگاه به شرق در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران طی استقرار دولت های نهم و دهم به بررسی و تحلیل هزینه و فایده این نگرش در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران پردازد. این پژوهش همچنین تاثیر رویکرد نگاه به شرق را در دولت های نهم و دهم بر مولفه های امنیت ملی و منافع ملی به شکل توامان مورد بررسی قرار خواهد داد. واژگان کلیدی: ایران، چین، روسیه، منافع ملی، نگاه به شرق