زمانی که با وجود عدم قطعیت ناچار به عمل در آن موقعیت هستیم، اعتماد اهمیت پیدا می کند. در واقع اعتماد کردن یک استراتژی مهم در شرایط نامعین و کنترل ناپذیر است. بنابراین ساده ترین تعریف اعتماد عبارت است از: مطمئن بودن نسبت به کنش های احتمالی دیگران در آینده (زتومکا ، 1384). در واقع وقتی افراد اعتماد می کنند رفتار آنها به گونه ای ست، که گویی آینده را می شناسند. «اعتماد کردن، نوعی پیش بینی آینده است، یعنی طوری رفتار کنیم که گویی آینده مشخص است»( لوهمان ، 1979). به این ترتیب در شرایطی که افراد در تصمیم گیری های مالی خود به گزارش های حسابرسان اتکا می کنند، در واقع در یک شرایط غیر قابل کنترلی قرار دارند که ناچار به پذیرش ریسک و اعتماد به حسابرسان هستند. اما از آنجایی که همه افراد شناخت کافی از حرفه ی حسابرسی ندارند، ناچاراً بدون شناخت به هر حسابرس و یا هر گزارش حسابرسی اعتماد می کنند. اما اگر منبع معتبری وجود داشته باشد که آیتم های یک حسابرس قابل اعتماد را ارائه کند و براساس آن ویژگی های حسابرسان را به طور شفاف در اختیار استفاده کنندگان از صورتهای مالی قرار دهد، افراد با شناخت بهتری می توانند به حسابرسان اعتماد کنند. این کار موجب پیشرفت حرفه حسابرسی نیز می شود. بنابراین با توجه به اهمیت اعتماد در حرفه حسابرسی و عدم وجود مدل خاصی در خصوص عوامل موثر بر اعتماد استفاده کنندگان از صورتهای مالی به حسابرس، مطالعه و بررسی ویژگی هایی که بر اعتماد افراد تاثیر گذار است کمک شایانی به حرفه حسابرسی و استفاده کنندگان از صورتهای مالی، خواهد نمود. به این ترتیب، این تحقیق سعی در شناسایی عوامل موثر بر اعتماد استفاده کنندگان نسبت به حسابرسان و گزارش های ارائه شده توسط آنها می باشد.