در این پایان نامه ویژگی های حماسی دو حماسه ی ملی و مذهبی (شاهنامه و حمله ی حیدری باذل مشهدی) بررسی، و موضوعات مشترک این دو حماسه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. این دو اثر از لحاظ جنبه های حماسی دارای ویژگی های مشترکی چون نبرد تن به تن، رجزخوانی، پیشگویی، کتمان و عدم کتمان نام، خرق عادت و ... با یکدیگر هستند و تفاوت در جزئیات این موضوعات است. نتیجه ای که از این پژوهش مستفاد می شود این است که باذل مشهدی گاهی اوقات در تبدیل تاریخ به حماسه و تقلید از فردوسی موفق بوده است و گاهی هم به دلیل تسلط نداشتن بر دقایق و تصویرسازی شعر حماسی، وفاداری بیش از حد شاعر به متن مأخذ و بیم از خدشه دار شدن یک اثر دینی، ما شاهد یک گزارش تاریخی از حوادث صدر اسلام هستیم. در کل می توان گفت این عوامل باعث شده تا دست شاعر در بیان حماسه چندان باز نباشد و نتواند انتظارات بیان حماسی را برآورده سازد. روش تحقیق در این پایان نامه اسنادی و از نوع تحلیل محتواست