در حالت پردازش بسته ای، یک کار فقط زمانی می تواند در عملیات بعدی پردازش شود که کل کارهای داخل آن بسته پردازش شده باشند. حالت زمان بندی پردازش بسته ای در حالتی به کار می رود که حدی از ظرفیت، برای تعداد پردازش گرها (ماشین ها) وجود داشته باشد. در این پژوهش یک مدل زمان بندی ماشین های موازی در حالت پردازش بسته ای کارها در نظر گرفته شده است. محدودیت های زمان های در دسترس پذیری غیریکسان کارها، اندازه های متفاوت کارها و زمان پردازش بسته وابسته به توالی با در نظر گرفتن ظرفیت ماشین ها در این مسأله وجود دارد. همچنین محدودیتی برای زمان در دسترس بودن ماشین آلات بصورت دوره های نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه در نظر گرفته شده است. هدف اصلی حل این مسأله بدست آوردن کمینه زمان تکمیل کل کارهاست. ما برای حل این مسأله، یک مدل ریاضی خطی ارائه کرده ایم، همچنین برای حل مدل در اندازه های بزرگ از الگوریتم های فراابتکاری کشتل و شبیه سازی تبرید استفاده نموده ایم.