توکسوپلاسموزیس از جمله عفونت های انگلی شایع در سراسر دنیاست که در اثر آلودگی به تک یاخته ی توکسوپلاسما گوندای بروز می کند. توکسوپلاسموزیس در دوران حاملگی خصوصاً در دام باعث ناهنجاری های جنینی شدید می گردد. از آن جایی که در بسیاری از بیماری های انگلی گزارشاتی مبنی بر افزایش رادیکال های آزاد پس از مواجهه با انگل و ایجاد استرس اکسیداتیو وجود دارد، هدف از مطالعه ی حاضر بررسی استرس اکسیداتیو در توکسوپلاسموزیس حاد و مزمن بوده است. در این تحقیق از تاکی زوئیت سوش rh انگل توکسوپلاسما استفاده شد و ?? سر رت به انگل آلوده و ?? سر رت دیگر به عنوان گروه کنترل نرمال سالین دریافت کردند. در روز صفر، 5، 7، 10 و ?? پس از آلودگی از رت های گروه آلوده و رت های گروه کنترل خون گیری به عمل آمد. شماری از پارامترهای مرتبط با وضعیت اکسیدانی و آنتی اکسیدانی شامل مالون دی آلدهید، کاتالاز، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، گلوتاتیون و آنزیم سوپراکسید دیسموتاز اندازه گیری گردید. با استفاده از روش های آماری مناسب نتایج مورد مقایسه قرار گرفت. میزان گلوتاتیون، در روزهای هفتم (???/?=p) و دهم (???/?=p) بین دو گروه آلوده و غیر آلوده به شکل معنی داری متفاوت بود. همچنین میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در روز هفتم به شکل معنی داری کاهش یافته بود. در بقیه ی موارد در روزهای مختلف بین دو گروه آلوده و غیر آلوده تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. در مجموع با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که در روز هفتم، در رت های آلوده پاسخ هایی به استرس اکسیداتیو برانگیخته شده است که به کاهش ظرفیت تام آنتی اکسیدانی به دلیل مصرف بیش از حد آن ختم گردیده است. همچنین در جهت مقابله با استرس ایجاد شده گلوتاتیون افزایش یافته است. به نظر می رسد که سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی در بدن، آلودگی را وارد فاز مزمن کرده و بدین ترتیب باعث تغییر مرحله ی انگل گردیده است.