هدف از این تحقیق، بررسی رابطه بین میزان اعتماد اجتماعی و میزان احساس منزلت شغلی آموزگاران مقطع ابتدایی شهرستان کوثراست. جامعه آماری این تحقیق 198 نفر از آموزگاران مدارس ابتدایی شهرستان کوثر بودند. همه جامعه آماری به صورت تمام شمار به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی بود و ابزار مورد استفاده دو پرسشنامه اعتماد اجتماعی و منزلت شغلی آموزگاران بود استفاده شد که روایی صوری پرسشنامه توسط اساتید مجرب و پایایی درونی آنها به روش آلفای کرونباخ 95/0 تعیین شد. اطلاعات مورد نیاز به صورت حضوری در محل تدریس آموزگاران جمع آوری شد. برای تعیین رابطه معنی داری از ضریب همبستگی پیرسون برای مقایسه میانگین مشاهده شده اعتماد اجتماعی و منزلت شغلی آموزگاران با میانگین فرضی از آزمون تک نمونه ای استفاده شد. برای اولویت بندی مولفه ها از آزمون فریدمن و برای مقایسه میانگین اعتماد اجتماعی و منزلت شغلی آموزگاران از آزمون مستقل و مقایسه میانگین طبقات تحصیلات از آزمون وکروسکال والیس و استفاده شد. نتایج به دست آمده به شرح زیر است: بین اعتماد اجتماعی و منزلت شغلی آموزگاران رابطه معنی داری وجود داشت. بین اعتماد اجتماعی و منزلت شغلی آموزگاران با سن و سابقه کار رابطه معنی داری وجود نداشت. اختلاف معنی داری بین میانگین های مشاهده شده و فرضی اعتماد اجتماعی و منزلت شغلی وجود داشت. بین میانگین رتبه های مولفه های اعتماد اجتماعی و منزلت شغلی اختلاف معنی داری وجود داشت. بین اعتماد اجتماعی بر اساس جنسیت تفاوت معنی داری وجود نداشت. بین منزلت شغلی بر اساس جنسیت تفاوت معنی داری وجود داشت بین اعتماد اجتماعی و منزلت شغلی آموزگاران بر اساس طبقات تحصیلات تفاوت معنی داری وجود نداشت.