استمرارسیاست یارانه انرژی درایران سبب شده تا منابع اقتصادی از طریق مصرف حامل های انرژی توزیع شود.بازنگری درسیاست یارانه انرژی کشور، وتجدید نظر در تخصیص منابع، مستلزم آن است که قیمت حامل های انرژی درکشور افزایش یابد.از آنجا که برق یک منبع عمده انرژی برای خانواده است، تغییرات در قیمت گذاری آن یک اثر مستقیم بر رفاه خانواردارد. بنابراین در این مطالعه ما به بررسی اثر افزایش بالقوه در قیمت برق بر رفاه خانوار می پردازیم. تفاوت این مطالعه با کارهای مشابه این است که این مطالعه در شهر تهران انجام گرفته است.در این مطالعه، دو بخش مورد بررسی قرار گرفتند. در بخش اول با اطلاعات موجود در کتابخانه ها و نتایج حاصل از مرکز آمار ایران در طی سالهای 72-91، ارتباط بین مصرف انرژی برق و قیمت کالای برق و درآمد خانوار در شهر تهران را با استفاده از تابع لگاریتم دو طرفه و با روش ols تخمین زدیم، در تابع لگاریتمی، ضرایب حاصل از مدل کشش های درآمدی و قیمتی می باشند. در مرحله بعد تأثیر افزایش قیمت برق در سال های 1388و 1390، قبل و بعد از هدفمندی یارانه ها را بر رفاه با استفاده از تغییر جبرانی (cv) اندازه گیری نمودیم. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش قیمت برق منجر به بدتر شدن رفاه خانوار نخواهد شد.. واژگان کلیدی: رفاه مصرف کننده، تغییرجبرانی، قیمت برق، یارانه