نام پژوهشگر: میثم دژکام

بررسی تأثیر کار سرد بر درجه ی حساس شدن به خوردگی بین دانه ای فولاد زنگ نزن x22h5t
پایان نامه دانشگاه تربیت معلم - سبزوار - دانشکده فنی 1394
  میثم دژکام   علی داودی

در این تحقیق تأثیر کار سرد بر حساسیت به خوردگی بین دانه ای فولاد زنگ نزن دو فازی بررسی شد. فولاد دوفازی کارگرم تولید شده در شرکت فولاد اسفراین با حدود 22% کروم به عنوان نمونه ی کاری مورد استفاده قرار گرفت.فولاد کاری ابتدا در دمای 1050 درجه ی سانتی گراد و به مدت 30 دقیقه به منظور یکنواخت سازی ترکیب , حل شدن ترکیبات اضافی ایجاد شده در فرایند تولید و رسیدن به مطلوب ترین نسبت آستنیت به فریت برای این فولاد یعنی 30 به 70 , محلول سازی شدند و سپس نمونه ها به میزان 20%, 40%, 60% و 80% تحت کار سرد (کاهش ضخامت ) قرار گرفتند. از هر نمونه ی کار سرد شده 2 نمونه در ابعاد 5mm*5mm توسط وایرکات بریده شد و در 2 گروه 5 تایی شامل نمونه های , (کار نشده , 20%, 40%, 60% و 80% ) در دماهای 650 و 850 درجه ی سانتی گراد به مدت 40 دقیقه پیرسازی هم دما شدند.تغییرات ریزساختاری به وسیله ی میکروسکوپ های نوری (om ) و الکترونی روبشی ( sem) بررسی شدند.در این تحقیق از روش دوباره فعال سازی پتانسیو داینامیک الکتروشیمیایی دو حلقه ای (dlepr ) به منظور به دست آوردن درجه ی حساسیت (dos ) به خوردگی بین دانه ای استفاده شد. درجه ی حساسیت به وسیله ی محاسبه ی نسبت بیشترین چگالی جریان تولید شده در اسکن برگشتی به بیشترین چگالی جریان فعال سازی (ir/ia * 100 )اندازه گیری شد. این نسبت برای نمونه های پیرسازی شده ی هم دما در دمای 650 درجه ی سانتی گراد از حدود 67% برای نمونه ی کار نشده به حدود 45% برای نمونه ی با 80% کار سرد کاهش یافت ولی برای نمونه های پیرسازی شده ی هم دما در دمای 850 درجه ی سانتی گراد از حدود 80% برای نمونه ی کار نشده به حدود 96% برای نمونه ی 80% کار سرد افزایش یافت که این موضوع در تصاویر میکروسکوپی نیز محسوس بود.با افزایش کار سرد میزان آستنیت موجود در نمونه ها کاهش یافت و از 30% در نمونه ی کار نشده به حدود 5% در نمونه ی با 80% کار سرد رسید. انجام عملیات پیرسازی هم دما به منظور حساس کردن به خوردگی بین دانه ای بر روی نمونه های کار سرد شده ی فولاد دوفازی x22h5t موجب گردید که کربن از نواحی دورتر از مرزدانه نفوذ کند و در اطراف مرزدانه های آستنیت-فریت و فریت-فریت , با ترکیب شدن با کروم , موجب تخلیه ی کروم از نواحی اطراف مرزدانه ها شود و تشکیل رسوبات بین فلزی مختلفی نماید. انجام کار سرد موجب تسریع در نفوذ کروم و کربن می گردد و به فرایند تخلیه ی کروم و تشکیل رسوبات کمک می کند, البته این تأثیر در دمای 650 درجه ی سانتی گراد موجب بهبود مقاومت به خوردگی گردید ولی در دمای 850 درجه ی سانتی گراد موجب شتاب بخشیدن به نفوذ کروم و کربن و تشکیل سریع تر رسوبات بین فلزی مانند ? و کاربید کروم شد و باعث کاهش مقاومت به خوردگی فولاد گردید